උමාවගේ ඔසරි පොටින් ඇද බිම හෙලූවාදුටුවෙද සබඳේ නැතහොත් උපැසද අරුමේඅහසත් ගිනිලා වනපෙත් බිඳලාපාගන්නට එපා තිබ්බෙ “තහනම්” කියලාපෙන්නා සිහිනයක් ඔන්න බද්දට දීලා වැවට කිඹුලන් දමලා ගමට කම්බිත් ගහලාඒදඬු බිඳ සංවර්ධනෙ නොරටුන් උදෙසාවනඅලියනි අපි හවුලේ අඬමුද එක්වීහෙට ඉදිවන නවලෝකය මේකද නපුරූකණකොක් සුද අඳුනගන්නේ කවදද නුඹලා දෙනෙතට පෙනෙනා සිහින තාරකාඅහසට නැගලා නෙලතී රූප නාලිකාදෙපසට බෙදිලා තියපු ලංසුව සලකාකොයි…
බැල්මෙ නෙතග හැගුමයි පෑ කාන්තියහැල්මෙ වැයෙන බෙරනද බල ආන් සියදුල්මෙ වස්ත‍්‍ර සිරියයි පෑ පහන් සිියතෙල්මෙ නැටුවෙ මමමයි අද පාන්දර ඇල්මෙ අරුම නැතිවිය මයෙ මාන්සියකැල්මෙ සඳුදආ වැඩුවා ශාන්තියපිල්මෙ මයුර ආසන පිට හාන්සියතෙල්මෙ පුදමි මහසෙන් දෙවි කෝල්මුර රවුමෙ කැරකි වට යමි මම මේන් බලවැන්දෙ හිරුට ලෙස හිරුවට වසුන්දරඇල්මෙ අරුම රාවන කුල කතන්දරතෙල්මෙ නටමි ආයෙත් හෙට පාන්දර
ගුන්ද ගුදං ගුගුඳ ගුදං ගුන්ද ගුදං ගුගුඳ ගුදංගෙජ්ජි හඬයි කොවුල් නදයි රබන් සුරල් එහෙයි මෙහෙයි පුවගු වනේ ඔන්චිල්ලා පදින වෙලාවේඔඩොක්කුවක් කජු ඇහිදං දුවන වෙලාවේකොහෝ කොහෝ ගෙජ්ජි හඬක් ඇසුනා සුබාවේමොකෝ මොකෝ එරබුදු මල් සතුටු සිනා මේ ලකේගලින් රජිඳා කොග්ගලට ගියාදෝමීන රැසින් ගැල් නැග මේෂයට ගියාදෝ හබරණ ගිහින් ගැල්සක ගිලිහේද අසාරිටිගල ගිහින් නැතිවුණු මේවරය සොයාඋඩුපිල දිනන විට…
ආටානාටා මං එනවෝ // දෑසින් දක්නා රිසිවේ යකුනේආටානාටා මං එනවෝපුන්සඳ පෑයූ සීතල පෝදාකුසිනාටා පසුකර එනවෝඅබිමන රකිනට මං එනවෝ ගව්සිය ගව්සිය පිය මැනලාකෙණෙහිලි ඉවසන් වෙර දරලාසුපසන් ගුණ ඇති කරුණා පෙරදැරිමගේ රැහේ බිම මං කැණලාආටානාටා මං එනවෝ නවනවතිය ආලක මන්දාසියළු රජුන් මහ පුර ඇදුරෝවටකරගෙන මුලසුනෙ සිව් යකුනේසඳ එළියේ ගිවිසුම ලියනා
අශෝක වනයේ පලවැළ නෙළලාපිට දිය අගලින් මානෙල් පළඳාසිංහ පාදයට පහනක් තබලාසීගිරියට එනු මැන සොඳුරේසැමට හොරා එනු මැන අඳුරේ රාවන හස්තය වැයෙන තුරාහෙළ අවනද්ධය හඬන තුරාපෙරඹර හිරු දෙවි වඩින තුරාවටවෙහෙසක් නොදැනේ නර්තනයේ ජයසක් හඬවන හෝරාවේහේවිසි හඬ ඇරඹෙන්ට කලින්සෙල්පිය ගැට මත සෙමින් පය තබාපිදුරංගල යමු උදෑසනේ