ශතානාශතා පොරණේ අශ්වින රුවින් වූදෙපා වැඳ ගයන්නම් කරුණාව කරුණාවේසුමන…… රජින්දේ සමන……. සුරින්දේමහා ගුණ කඳක් වේ කරුණාව කරුණාවේ ගරුඬා පිටින් පෙරදා හිමවත් රජින්දාඋදාගිර විමානේ කරුණාව කරුණාවේසමනාගිරෙන් ලෝ දිවාකර රඟන්නේදනෝ මුව ගැයෙන්නේ කරුණාව කරුණාවේ කුරූවිට එරත්නේ දී අවසර යදින්නේහෙළේ ඇරඹුමයි මේ කරුණාව කරුණාවේසිරීපාදෙ නළලත තබනා අරමුණෙ තොසින්නේසුරින්දේ සමන් සුරිඳේ කරුණාව කරුණාවේ මහා වැසි අනෝරා අවාරේ හැලෙන්නේවනතුල ඇසෙන්නේ…
බාරුසිය පවසන්බූපබූපා විස්තරේමහාසම්මත කපට පලමුවසනුහරේ උරුමේ භ‍්‍රමණ මණ්ඩලයෙන්අකනිටා බඹ තෙක්සුවාසූ දහසක් දනෝ හැමඅපෙන් ලද රැකවල් තාඹුරුව පවසන්ඕපදූපා දොස්පිරේකෙසේ සඳකඩ පහණේ වෙදසෙල්මුව වරුණේ පමණ නොමදුටුවන්ලකපුරා පැතිරේඑදා වෙල්ලස්සෙන් නිවී ගියපහන යලි දල්වන් සෝසුසුම පවසන්පාප පීඩා නොමකෙරේඅනේ කිකලෙක රකුන් දකිමිදමියෙනතුරා මේ සිහළේ
ගොයියෝ මේ බයිය පුතාහෙට රජ කරනාදෙයියෝ මයේ පුතුපැටියානැලවෙන සොඳිනා සීනේ පුතේ මාලොකුමාඋකුලේ හිඳිනාපානේ සඳේ බෝ සිරිමාසිලි සිලි ඇසෙනා පාරුවෙ නදී මහවැලියේමුණි බණ දෙසනාආනේ පුතේ නුඹ හිනැහේඑහි සිරි දකිනා දොයි දොයියෝ දොයි දොයියෝබයි බයියෝ බයි බයියෝ
මටලු වට්ට වට්ට සුළං පා සනසන්නාදකින ඉමක් සොයන සිතක් සොයා වඩින්නාඒ ගිරි මත මේ වන පෙත තවම දැනෙන්නාබුදුන් වඩින්නා තනිමග බුදුන් වඩින්නා මථුරා මතුගම මතුරයි ජමුනා ජජ්ජරද ගලයිසිරිපා සමනොළ සිවු දෙස දීපෙ සිවුහෙලේබුදුන් වඩින්නා තනිමග බුදුන් වඩින්නා ඇතිවේ නැතිවේ සක්විති රජකම් සටනින් ඇයි බෙදීනොරටුන් ආවොත් හෙළයට නොමවන් කිසිදා උකටලීමනිනගදිව කැලනි පුරේ කුමට යයි ගිලීතමන් අතැර…
කොහෝ කොහෝඅඹ දඹ අතු අතර රැඳී නැකතට ලබනාමහසම්මත රජුන් දවස වන්නම ගයනාකොහෝ කොහෝඒ නාදෙට රබන් සුරල් තාලම වැයෙනාසූරිය මංගල්ලෙ ලබන්නාඅබිසෙස් කල යුගයයි මනු නාකදුරු කඳෙන් මැවෙන්නා ඒ අප මහ රජින්දාදැදුරු ඔයෙන් වඩින්නා ඒ සුරලිය දසුන්පා කැකිරි පලන ලඳුන්නේ මේ සිනහව කොහෙන්දෝඅකුණු පෙණ මලින් මිදුනද සිනහා වෙන්නේදොළට කෝළමක් වෙලාද තුටින රගන්නේසිනා බෝ වෙවී ලබා සැප සිරීසූරිය…