එපාම නං යන්ට දියව්එන්න එපා එක්ක යන්නමං කැමතියි එහෙම ඉන්ටආව්….. ආව්……කට්ටාරෝ කොටොර් කොටොර්කට්ටාරෝ කොටොර් කොටොර්ආව්….. ආව්…… මට යාලුවො ගොඩයි එහේමම දෙයියෙක් වගෙයි එහේනුඹ දුක්වෙයි ගොඩක් මෙහේආව්….. ආව්……කට්ටාරෝ කොටොර් කොටොර්කට්ටාරෝ කොටොර් කොටොර්ආව්….. ආව්…… කම්පානා කුලුනෙ නැගීනුඹ යන හැටි බලා ඉමීමා හැරදා දිව්‍ය ලොවේචාව්….. චාව්…..කට්ටාරෝ කොටොර් කොටොර්කට්ටාරෝ කොටොර් කොටොර්චාව්….. චාව්….. ඉන්න ටිකේ සතුටෙ ඉමීලොව හැරදා ගියපු දිනේමම…
නෙක්ටනෙබෝ… පාරාවෝ….සන්දරලා…. පරුමකලා එන්න ඇතී ඔහෙ ඉන්න ඇතීනැවට නැගී ගොට කබොජි පුගීකිව්වෙ නැතී තව බොහොම ඇතීදන්නෙ නැතී පඬිතරම නැටී නෙක්ටනෙබෝ… පාරාවෝ….සන්දරලා…. පරුමකලා පන්න ඇතී උන් කොල්ල කතීදියුණු වෙතී අපෙ දැනුම ගතීදන්නෙ නැතී පෙර දැනුමෙ හැටීකොටලූ ගතී මෙහෙ එමට ඇතී නෙක්ටනෙබෝ… පාරාවෝ….සන්දරලා…. පරුමකලා කුන්ටකිටේ පරපුරක හැටීවෙනස නැතී මෙහෙ ඔයිට වැඩීඅන්තිමෙදී අපි ණයට කතීඑන්නෙ නැතී දියසෙන්ට වඳී…
හීන හතේ මාලිගාවෙතනිකම හුරු නෑවසුන්දරාවීදිනෙක මැදුරට ඒවී නිමා නැතේ පාන්දරටමුකුලුව ඇසෙනාසුරන්ගනාවීදිනෙක මැදුරට ඒවී ගීත ගැයේ රාග රාගසිත පුබුදුවනාසරස්වතී වීදිනෙක මැදුරට ඒවී පාන සෙනේ ලූ දයාවගත පුබුදුවනාපුරන්දරාවීදිනෙක මැදුරට ඒවී මාගෙ හදේ ඈ හිඳීවිඅතිනත පටලාකුලන්ගනාවීදිනෙක මැදුරට ඒවී
විල්තෙරදීමුණගැසුනෙමු ආයේ සඳ කිරණ මවන විට චායාදිය දහර නිසල වේ මායා විල්තෙරදීමුණගැසුනෙමු ආයේ මේ කුළට වැසෙන විට චන්දාදිය දහරෙ සලිත වේ චායා විල්තෙරදීමුණගැසුනෙමු ආයේ
සමනළ පාටින් සිහින මවාදීහැරදා යනු මැන මා අඳුරේකඳුළට හුරුවූ දිවියේ නොදුටිමිසැමදා නුඹ කී නෙක සිත්තම් මල් ලියකම් නෑ දේදුනු වියැකීකොතැනද නිල් පෑ දිය ධාරාකඳුළට හුරුවූ දිවියේ නොදුටිමිසැමදා නුඹ කී වනමනරම් මෘදු බැල්මන් නෑ සිනහව වියැකීකොතැනද කරුණා ගුණ ධාරාකඳුළට හුරුවූ දිවියේ නොදුටිමිසැමදා නුඹ කී යහගුණ දම්